اجزای تصدیقاجزای تصدیق در علم منطق عبارتند از: ۱. محکومٌ علیه، ۲. محکومٌ به، ۳. حکم. ۱ - توضیح اصطلاحدر باره ماهیت تصدیق، چهار نظریه مشهور وجود دارد: ۱. تصدیق عبارت است از: حکم، و برای حکم سه تفسیر ارائه شده است: الف) انتساب چیزی به چیز دیگر به ایجاب یا سلب؛ ب) نفس نسبت چیزی به چیز دیگر، نه انتساب چیزی به چیز دیگر، زیرا انتساب از مقوله فعل است و علم از مقوله انفعال؛ ج) تعقل وقوع یا عدم وقوع نسبت ازسوی نفس. این نظریه منسوب به حکماست. ۲. تصدیق، مجموعه‌ای مرکب از تصور محکومٌ علیه، محکومٌ به و حکم است.این رای، مختار فخر رازی است. ۳. تصدیق، تصوری متضمن حکم است. اُرموی، صاحب مطالع الانوار، این رای را برگزیده است. ۴. تصدیق، اقرار نفس به مفاد قضیه و اقرار به آن است. قطب رازی این نظر را اختیار کرده است. طبق نظریه دوم، تصدیق، امری مرکب، و اجزای آن عبارت است از: محکومٌ علیه، محکومٌ به و حکم. [۱]
رازی، قطب‌الدین و ملاصدرا، رسالتان فی التصور و التصدیق، ص۹۶-۹۷.
[۲]
رازی، قطب‌الدین و ملاصدرا، رسالتان فی التصور و التصدیق، ص۶۱-۶۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجزای تصدیق»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۰/۲۶. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|